suusje.reismee.nl

week 2!

Zo weer een nieuwe blog. Het is al even geleden maar ik heb hier zoveel te doen dat ik niet altijd tijd heb om mijn blog te schrijven. Ook is het internet niet altijd goed waardoor het soms lang duurt voordat iets online staat. Maar bij deze, een nieuwe Blog vanuit Malawi!

Vrijdag vertelde ik jullie dat voor mij het weekend zou beginnen en dat we in dit weekend de berg zouden beklimmen. Nou…… dit liep een beetje anders. Ik zal beginnen met zaterdag want deze liep wel volgens planning. We zijn om 10:00 met een groepje naar Town gaan, het centrum van Lilongwe. We hebben daar eerst wat boodschappen gedaan en naar de souvenirs markt geweest. Het was Ingrid haar laatste dag en die wilde nog wat kopen om me naar huis te nemen. We wilde naar de stoffenmarkt maar dit was mislukt. Ik dacht namelijk te weten hoe daar te komen maar we kwamen op een hele andere markt uit! Evengoed ook een hele belevenis! Rond de middag zijn we gaan lunchen bij kiboko, een leuke tent in Lilongwe om te lunchen. Dit is even goed de zelfde organisatie waarmee wij op safari gaan. Afijn, wij lekker geluncht en daarna zijn we naar het zwembad vertrokken, om even af te koelen en lekker te relaxen.

De volgende dag (zondag) zouden we eigenlijk de berg gaan beklimmen met nog 4 andere meiden. We zouden om half 7 opgehaald worden omdat het anders te warm is om te klimmen. Vroeg opstaan dus op de zondag! We hadden de dag daarvoor pannenkoeken gebakken, hier waren er nog een aantal van over, dus vonden we het wel een goed idee om hier mee te ontbijten. Wij goed ontbeten met pannenkoeken en brood, want ja en zou namelijk een hele zware tocht worden in de warmte van Afrika. Helemaal gereed zaten we klaar, goede schoenen aan, goede kleding aan en goed ontbeten. En jaa…… je voelt hem zeker al aankomen, de gids kwam niet opdagen… We hebben tot 09:00 uur gewacht, een aantal telefoontje gepleegd maar er kwam geen gids. Om 09:00 hebben we besloten om niet meer te gaan omdat het anders wel erg warm zou worden. Flink balen omdat er eigenlijk een weekend ‘’verspild’’ is was. En weekenden zijn zeldzaam en juist bedoeld om het land te verkennen. Achjaa.. niks aan te doen. Besloten om de bikini aan te trekken en met zijn alle te lunchen bij een hotel met zwembad! Ook niet verkeerd natuurlijk!

We kregen maandag wel bezoek van de baas die de trip naar de berg verzorgd. Hij kwam zijn excuses aanbieden en ons geld terug brengen. Uiteindelijk was het niet de fout van deze organisatie maar een samenloop van omstandigheden. In ieder geval heel fijn en netjes dat zij dit persoonlijk kwam vertellen!

Maandag zijn we weer begonnen met werken op ons project. Ik moet zeggen dat ik nog steeds moet wennen. Het verschil is zo groot! Zo blijven de kinderen erg stout en zijn ze moeilijk te corrigeren omdat we de taal niet spreken. We vragen dan wel hulp aan de huismoeders maar die corrigeren ze naar mijn idee niet vaak genoeg. De dagen duren soms erg lang, dit omdat de kinderen eigenlijk niet vermaakt worden. We willen graag activiteiten ondernemen, maar ook dit is lastig. We hebben hierbij de huismoeders nodig die ons kunnen helpen met sowieso de taal, echter vinden de huis moeders dit niet altijd nodig. We hebben bijvoorbeeld dinsdag de kinderen geschminkt, dit was heel leuk maar erg hectisch. Alle kinderen willen eerst en het is een heel gevecht voordat zij geschminkt worden, ook hier zijn dan de huismoeders nodig maar dit gebeurde niet…. Ik denk dat dit ook wel een stukje cultuur is. Ik merk dat de basis behoefte belangrijk zijn hier. Ik bedoel hier eten en drinken en wassen mee, dit word dan ook vaak met veel aandacht gedaan. Echter ontbreekt er 1 ding en dat is een stukje liefde en aandacht. Ik zeg niet dat de huismoeders niet liefdevol zijn naar de kinderen toe, maar de kinderen krijgen naar mijn idee weinig ‘’positieve’’ aandacht. Na het stukje van les geven worden de kinderen bijvoorbeeld van 09:30 tot 12:30 vrij gelaten om te spelen. Op het begin lukt het de kinderen nog wel om zichzelf bezig te houden, maar in de loopt der tijd gaan ze klieren, met elkaar vechten en vooral uitproberen.

Morgen hebben we een gesprek met Maartje de coördinator en de ‘’baas’’ van het project. We hebben namelijk een aantal vragen. Zo zouden we graag ook in het dorp willen helpen, de vrouwengroep bezoeken en het soort fabriekje waar de maismeel gemaakt word bezoeken. Ook krijgen we morgen uitleg over de scholen die volgende week weer straten, hierbij zouden we ook mogen gaan helpen. Een leuk vooruitzicht dus! Verder is het wel leuk hoor! Niet dat het negatief is, maar dan merk je dat de cultuur erg verschillend is en dan lastig is.

Vandaag hebben we ook mogen kijken hoe ze brikkets maken. Dit zijn een soort aanmaakblokjes om op de koken. Ze maken dit van een aantal dingen waarvan ik er nog een weet.. dit was poep. 1 vrouw en 1 man pakte dit met hun handen op en kneden dit, dit werd heel hard op elkaar gedrukt zodat het een harde schijf werd. Deze schijven moesten 4 dagen drogen buiten in de zon, en voor een kookbeurt heb je 100 van deze schrijven nodig! Werk aan de winkel dus. Ze vroegen ons om mee te helpen, ik ben niet heel snel vies van iets, maar om nou poep te gaan kneden met mijn handen vond ik beetje ver gaan. Ik heb daarom op een subtiele manier aangegeven dat ik wel ging koken, er was namelijk maar 1 huismoeder aan het koken.

Vandaag hebben we een les chicewa gehad, dit is de taal dat zij hier spreken. Deze les werd gegeven door Victoria een meisje die Maartje kent. Victoria is 20 jaar en studeert aan de universiteit, zij kan dus goed Engels wat het daarom makkelijk maakt om ons de taal te leren. Maar jeetje…. Wat is deze taal moeilijk! Zo wist ik natuurlijk al een aantal woorden, maar nu word het verder veel oefenen. Het was dan ook vaak lachen om de verkeerde uitgesproken woorden en zinnen. Wel heb ik een aantal woorden gevraagd die mij zouden kunnen helpen om aan te geven aan de kinderen dat zij over mijn grens heen gaan. Ik heb het opgeschreven, wel moet ik nog even oefenen met de uitspraak hahaha.

Verder heb ik het enorm naar mijn zin en hebben we een hele gezellige groep vrijwilligers!

Dit weekend gaan we naar Senga Bay, daar gaan we snorkelen en lekker relaxen. Enorm veel zin in!p

Nou schatties, ik hoop snel wee een blog te kunnen schrijven!

Reacties

Reacties

Marian van de Velde

Nou Suus, heb net je Blog gelezen..Zoveel herkenning vanuit mijn ervaring in Ghana. Het is lastig kids liefdevol op te laten groeien als je enge zorg is hoe je ze te eten moet geven water moet halen eten klaar maken. koken is alleen al een dagtaak voir de huismoeders maar snap je frustratie goed.. Misschien dat jullie begeleider morgen nog wat meer uitleg kan geven hoe je de kids het beste aan kunt pakken want negatieve aandacht is ook aandacht? Suus hou je taai en geniet van al je belevenissen..

Natasja

Lieve suus,

Met veem verwachting kijk ik altijd uit naar je blog met veel interesse en respect voor jou lees ik ze altijd 2x ! Krijg soms ook het gevoel " dat wil ik ook" ik vind het geweldig wat je doet en hoe je je inzet voor de kinderen ook al us het een groot cultuur verschil ben trots op je?

Nicole

Flauw zeg, dat je niet lekker poep wil kneden! xD
Had wel gedacht dat je dat zou doen.. ghehe
Heerlijk om je verhalen te lezen Suus. Succes met je kiddo's. Maakt dus niet uit waar in de wereld je bent, kinderen doen gewoon graag stout (als ze zich vervelen).
Koeeeeeeeeess Nollo

Oma bep

Lieve suus.
Wat heb je weer een schitterend verslag geschreven. Jammer dat de gids niet op kwam dagen. Nu heb je je conditie niet kunnen testen. Op de foto's zien de kinderen er schattig uit. Mooi gesminkt ook Suus. Het cultuur verschil is groot. Maar toen ik klein was gingen de vaders en moeders ook zo met hun kinderen om. Dus het is een beetje terug in de tijd suus. Heerlijk Suus, dat je het zo naar je zin hebt. Veel groeten voor al je vriendinnen en een bewondering knuffel voor jou.

Susan Klaren

Hartstikke leuke en lieve berichten! Doet me goed dat er mensen met me meelezen!

Maximaatjes

Hallo Susan, leuk je verhaal te horen. De kinderen zijn wel erg stout hoor. Hier schijnt nu ook de zon. Vanmorgen een regenboog gezien boven de westerschelde. Mevr O begint te zingen over de zo'n op zijn bolletje. We hebben allemaal genoten van je verhaal. Tot de volgende keer!!! Groetjes ons allemaal.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Doingoood